ترانس خشک چیست؟ (+ویژگیها و اطلاعات جامع محصول)

نکات قبل از خرید ترانس خشک

قیمت ترانس خشک و عوامل موثر بر آن

قیمت ترانسفورماتور خشک (ترانس خشک) توسط متغیرهای متعددی تعیین می‌شود. در زیر به برخی از عوامل مؤثر بر قیمت ترانس خشک اشاره شده است:

1. ظرفیت: به طور کلی، با افزایش ظرفیت ترانسفورماتور، قیمت آن نیز افزایش می‌یابد.
2. نوع مواد: کیفیت و نوع مواد استفاده شده در ساخت ترانس، از جمله مواد عایق‌بندی و ورق‌های فولادی، بر قیمت تاثیر گذار است.
3. تکنولوژی ساخت: ترانس‌هایی که با تکنولوژی‌های پیشرفته‌تر و مدرن‌تر ساخته شده‌اند، ممکن است قیمت بالاتری داشته باشند.
4. برند یا تولید کننده: تولید کننده‌های معتبر و برندهای مشهور ممکن است قیمت‌های بالاتری داشته باشند به دلیل شهرت، کیفیت، و خدمات پس از فروش.
5. استانداردها: ترانس‌هایی که به استانداردهای بین‌المللی و یا استانداردهای خاص کشورها پاسخ می‌دهند، ممکن است قیمت بالاتری داشته باشند.
6. مکان تولید: هزینه‌های تولید در کشورها و مناطق مختلف متفاوت است، و این می‌تواند تأثیر مستقیمی بر قیمت ترانس داشته باشد.
7. تجهیزات جانبی: وجود سیستم‌های حفاظتی، مانیتورینگ، یا خنک‌کننده می‌تواند قیمت را افزایش دهد.
8. گارانتی و خدمات پس از فروش: ارائه گارانتی‌های طولانی‌مدت و یا خدمات پس از فروش ممتاز ممکن است قیمت کلی محصول را افزایش دهد.
9. هزینه‌های حمل و نقل: بسته به مکان تولید و محل نصب، هزینه‌های حمل و نقل نیز می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر قیمت نهایی داشته باشد.
10. وضعیت بازار: عوامل اقتصادی مانند تورم، نرخ ارز، و تقاضا و عرضه در بازار نیز می‌تواند بر قیمت ترانس‌ها تأثیر گذار باشد.

اگرقصد خرید یک ترانس خشک را دارید، بهتر است این عوامل را مد نظر داشته باشید و حتما از کارشناسان شرکت فنی و مهندسی توان آرا مشاوره ی رایگان بگیرید.

چرا ترانسهای خشک اندازه کوچکتری دارند؟

ترانسفورماتورهای خشک در برخی موارد به نظر می‌آیند که حجم یا اندازه کوچک‌تری دارند نسبت به ترانسفورماتورهای روغنی با ظرفیت مشابه. علت اصلی این مسئله مربوط به تفاوت در محیط خنک‌کننده استفاده شده است. در ترانس‌های خشک، هوا یا گاز به عنوان محیط خنک‌کننده استفاده می‌شود، در حالی که در ترانس‌های روغنی، روغن به همین منظور به کار می‌رود.

چرا ترانس‌های خشک اغلب اندازه کوچک‌تری دارند:

1. رفع نیاز به حوضچه روغن: ترانس‌های روغنی نیاز به یک حوضچه برای نگه‌داری روغن دارند که هم به عنوان محیط خنک‌کننده و هم به عنوان عایق الکتریکی عمل می‌کند. حذف این حوضچه در ترانس‌های خشک می‌تواند به کاهش اندازه و وزن کمک کند.
2. طراحی مواد عایق: در ترانس‌های خشک، اغلب از مواد عایق جامد استفاده می‌شود که می‌توانند به طور موثر جریان‌های جانبی را محدود کنند. این مواد معمولاً باریک‌تر و کارآمد‌تر از روغن‌های عایق هستند.
3. کارایی حرارتی بهتر: در برخی طراحی‌های ترانس‌های خشک، مواد خنک‌کننده گازی مثل نیتروژن ممکن است استفاده شوند که دارای کارایی حرارتی بهتری نسبت به هوا هستند. این می‌تواند کمک کند تا اندازه ترانسفورماتور را کاهش دهد.
4. کاهش نیاز به سیستم‌های خنک‌کننده: ترانس‌های خشک معمولاً نیاز به سیستم‌های خنک‌کننده مجزا و پیچیده ندارند که در ترانس‌های روغنی ممکن است لازم باشد.

با این وجود، اندازه ترانس‌های خشک نه تنها به محیط خنک‌کننده بستگی دارد، بلکه به طراحی، نوع و مدل، ظرفیت، و دیگر عوامل نیز بستگی دارد. در برخی موارد، ترانس‌های خشک ممکن است همان اندازه یا حتی بزرگ‌تر از ترانس‌های روغنی باشند، بسته به نیازهای خاص کاربردی.

چرا ترانسهای خشک نیاز به نگهداری کمتر دارند؟

ترانسفورماتورهای خشک، به دلیل طراحی و محیط خنک‌کننده‌ای که در آن‌ها استفاده می‌شود، نیاز به نگهداری کمتری دارند نسبت به ترانسفورماتورهای روغنی. در زیر به برخی از دلایل این نیاز به نگهداری کمتر پرداخته‌ایم:

1. عدم نیاز به تعویض یا تصفیه روغن: در ترانس‌های روغنی، روغن به مرور زمان ممکن است از نظر شیمیایی تغییر کند، اکسیده شود یا آلودگی‌هایی به خود بپذیرد. این مسائل می‌تواند به کاهش خصوصیات عایق‌بندی روغن و افزایش خطر اشکالات الکتریکی منجر شود. از این رو، ترانس‌های روغنی نیاز به تصفیه یا تعویض روغن دارند. در مقابل، ترانس‌های خشک از این نوع نگهداری‌ها معاف هستند.
2. عدم نیاز به بررسی نشت روغن: ترانس‌های روغنی ممکن است به دلیل پوسیدگی، خوردگی یا آسیب به بخش‌های مختلف، نشت روغن داشته باشند. این نشت‌ها نیاز به بررسی و تعمیر دارند. از طرف دیگر، ترانس‌های خشک از این نوع نگهداری‌ها معاف هستند.
3. استقرار در فضاهای داخلی: ترانس‌های خشک معمولاً در فضاهای داخلی نصب می‌شوند که از آن‌ها محافظت بیشتری صورت می‌گیرد و به همین دلیل از آسیب‌های ناشی از عوامل محیطی مثل باران، گرد و غبار و خوردگی محافظت می‌شوند.
4. سادگی طراحی: ترانس‌های خشک معمولاً دارای طراحی‌های ساده‌تری هستند نسبت به ترانس‌های روغنی، و از این رو نیاز به نگهداری‌های پیچیده یا تعمیرات متداول کمتری دارند.
5. عدم نیاز به سیستم‌های خنک‌کننده پیچیده: در ترانس‌های روغنی با ظرفیت‌های بالا، ممکن است نیاز به سیستم‌های خنک‌کننده پیچیده ویژه داشته باشیم، در حالی که در بسیاری از ترانس‌های خشک، سیستم‌های خنک‌کننده ساده‌تری به کار می‌رود که نیاز به نگهداری کمتری دارند.

با وجود مزایای فوق، ترانس‌های خشک همچنان نیاز به نگهداری دارند، اما میزان و تعداد این نگهداری‌ها معمولاً کمتر از ترانس‌های روغنی است.

چرا ترانسهای خشک ظرفیت محدودی دارند؟

ترانسفورماتورهای خشک معمولاً در ظرفیت‌های پایین‌تر نسبت به ترانسفورماتورهای روغنی موجود هستند. دلایل مختلفی وجود دارد که باعث می‌شود ترانس‌های خشک در ظرفیت‌های بسیار بالا به صورت گسترده استفاده نشوند:

1. حذف حرارت: یکی از مسائل اصلی در ترانس‌های خشک حذف حرارت است. روغن در ترانس‌های روغنی به عنوان یک خنک‌کننده موثر عمل می‌کند و به راحتی می‌تواند حرارت را از ویندینگ‌ها (پیچش‌های) به بیرون انتقال دهد. در حالی که در ترانس‌های خشک، هوا یا گازهای خنک‌کننده به طور کلی ضریب انتقال حرارتی پایین‌تری نسبت به روغن دارند.
2. حداکثر دما: مواد عایق‌بندی استفاده شده در ترانس‌های خشک معمولاً محدودیت‌هایی از نظر حداکثر دمای کارکرد دارند. با افزایش ظرفیت، ریسک افزایش دما و به تبع آن تخریب مواد عایق‌بندی افزایش می‌یابد.
3. اندازه و وزن: با افزایش ظرفیت، ترانس‌های خشک ممکن است به اندازه‌ای برسند که نسبت به ترانس‌های روغنی غیرقابل مدیریت و خیلی سنگین شوند.
4. هزینه: به دلیل محدودیت‌های ذکر شده، تولید ترانس‌های خشک با ظرفیت‌های بسیار بالا ممکن است از نظر اقتصادی ناپذیر باشد.
5. نویز: ترانس‌های خشک معمولاً نویز بیشتری نسبت به ترانس‌های روغنی تولید می‌کنند، و این موضوع در ظرفیت‌های بالا ممکن است تبدیل به یک مشکل شود.

به همین دلیل، ترانس‌های خشک معمولاً در ظرفیت‌های محدودتر (مانند ترانس‌های توزیع در ساختمان‌ها، صنایع، مراکز خرید و غیره) استفاده می‌شوند، در حالی که برای نیاز‌های بزرگ‌تر و ظرفیت‌های بالاتر، ترانس‌های روغنی بهترین گزینه محسوب می‌شوند.